Verhuisbericht, prinsessenbedden en the Ration Challenge

Ik bedacht me opeens dat ik al wel weer even geen blog had geschreven dus tadaaaa ik kruip maar weer even achter mijn laptoppie. Nu moet ik even heel hard gaan nadenken wat ik allemaal voor speciale, of in ieder geval voor jullie boeiende dingen heb gedaan de laatste maand. Nou allereerst hebben Marc en Irma een huis gekocht. ze waren hier al een jaar of 5 mee bezig dus natuurlijk hartstikke blij! Een huis kopen betekent natuurlijk: verhuizennnn!! Dus ik heb de laatste maand vooral heel veel spullen uitgezocht, weggegooid en natuurlijk een hele hoop dozen ingepakt.

Een echte verhuizing had ik nog nooit meegemaakt of in ieder geval niet bewust en dat is een hele klus kan ik je vertellen. Ik heb de hele verhuizing geholpen, de jongens waren uit logeren. Dat verhuizen betekende 3 dagen non stop poetsen, sjouwen, dozen in of uitpakken en vooral heel weinig slaap. Het is allemaal gelukt en dat hebben we gevierd met champagne in het zwembad! Het was ook echt heel gezellig en het ging heel gesmeerd terwijl ik van tevoren bang was voor verhuizingsstress bij Marc of Irma. Maar we wonen nu bijna een week in het nieuwe huis!! En ik heb een nieuw bed in plaats van de slaapbank en die slaapt hemels, echt een prinsessenbed! Zonder erwt trouwens :D. En ik heb alvast geoefend voor als ik ooit als ik later groot ben dat soort dingen ga doen,gelukkig duurt dat vast nog heeeeeel lang.

Verder had ik voor het eerst de jongens 2 weken hele dagen, het was namelijk schoolvakantie. Na elke 6 weken hebben ze hier 2 weken vakantie en in de zomer wat dus de winter in Nederland is hebben ze zelfs ook nog gewoon 6 weken. Heel fijn voor de kinderen maar voor de ouders wat minder en voor au pairs natuurlijk. Gelukkig was het nog steeds erg mooi weer. Wat uitzonderlijk is voor deze tijd van het jaar, er kwamen nieuwsberichten over de warmste dag in april sinds zoveel jaar. Ik heb dus echt geluk, meestal regent het heel erg veel namelijk.

Het was echt wel pittig om die jongens hele dagen te vermaken maar het is gelukt hoor. Nina en ik kwamen erachter dat onze tweelingen (Nina 'heeft' ook een tweeling van 8) elkaar al heel lang kende en dat de ouders ook bevriend zijn. We zijn dus erg vaak naar de speeltuin gegaan (dan hadden wij ook even rust hihi). Verder heb ik mijn lego skills even geupdated we hebben een heus piratenschip gebouwd! We hebben yoga gedaan, op youtube staan hele leuke filmpjes met verhaaltjes en daarbij yogaposes en dat vinden die jongens super leuk. Vooral als ik dan iets niet kan en zij dat natuurlijk met gemak wel doen.

Ik had nog meer geluk, want ze zijn ook 2 keer bij vriendjes gaan spelen zonder dat ik mee hoefde. Dat is hier namelijk meer dan normaal, als kinderen een playdate hebben, ga jij lekker kletsen met de moeder. Nou als ik ergens een hekel aan heb dan is het gedwongen gezellig te doen en de hele dag over kinderen te praten waar dat wel op neer komt. Gelukkig hou je er soms ook een flesje vodka aan over, 'dat drinken wij toch niet op en het is hier allemaal zo duur.' Toen ik dus opeens 2 middagen kon doen waar ik zin in had was dat opeens toch ook wel heel erg stil. Maar wat was ik blij toen ze weer gewoon naar school moesten en ik weer kon doen waar ik zelf zin in had.

Dat was het au pair verhaal nu maar weer gewoon over Jule dingen. Ik heb bitterballen op!!! We hebben namelijk koningsdag gevierd hier en dat was echt super leuk! Het was een feest in een kroeg in Sydney, the scary canary. Iedereen was oranje gekleed er was Nederlandse muziek, ze verkochten Heineken ennnn er waren dus bitterballen. Jullie zouden ze vast allemaal heel vies hebben gevonden, maar geloof mij wanneer je al 3 maanden geen bitterbal meer gegeten hebt dan is dat om te smullen. Het was wel echt een beetje een cultuurshock want iedereen sprak Nederlands. Ik ben dat nog wel een beetje gewend door mijn Nederlandse gezin maar het was zo raar. Ik begon ook spontaan tegen iedereen te kletsen en de dagen erna dacht ik elke keer Nederlands te horen als ik op straat liep.

Er waren de dagen erna nog meer koningsdag feesten, maar hoe weinig slaap ik soms ook nodig heb 2 a 3 uur slaap en voor kinderen zorgen maakt 1 feest al heftig genoeg hihi. Even verder in de trant van wat zorg ik toch weer goed voor mezelf ik besloot dat 7 gaatjes in mijn oren toch nog niet helemaal genoeg waren. Dus ik heb nu ook maar mijn neus laten piercen. Ik wilde er meteen een ringetje in maar daar moet ik nog even op wachten. De woorden van Oma waren 'en alsjeblieft geen kermis aan je neus.' Ik ben er heel erg blij mee en het deed niet eens zeer! Ik zal een foto erbij zetten maar waarschijnlijk doe ik dat morgen.

Nu even iets serieuzers. Ik hoorde van een huisgenootje van Ellen van de Ration Challenge. Dit wil zeggen dat je uit solidariteit en vooral om geld op te halen een week als een Syrische vluchteling gaat eten. Ook hier in Australië zijn vluchtelingen er wordt alleen bijna geen aandacht aan geschonken. In Europa is iedereen er op een of andere manier wel mee bezig of weet in ieder geval iedereen wel hoe slecht ze het hebben, hier in Australië wordt het flink in de doofpot gestopt. Toen ik hierover hoorde zei ik meteen ja ik wil meedoen! Ik ga van 19 tot en met 25 juni dus leven van een voedselpakket voor 1 persoon. Normaal krijgen vluchtelingen een voedselpakket voor een heel gezin en het pakket wat ik dus heb is precies voor 1 persoon. Het geld wat ik hiermee inzamel wordt besteed aan eten, medicijnen en hulp aan de vluchtelingen.

Ik heb vandaag mijn pakket ontvangen om jullie een beeld te geven dit doosje is 1,5 kg. Het bestaat vooral uit linzen, bonen en ik mag zelf nog rijst en bloem bijvoegen het aantal gram daarvan is ook bepaald. Het gaat dus echt niet makkelijk worden vooral omdat ik elke avond gewoon moet koken voor de familie en de jongens ook van ontbijt en lunch moet voorzien. Maar zoals jullie allemaal al wel gelezen hebben ook in mijn vorige blogs heb ik het echt heel heel heel erg naar mijn zin hier. En ik wil graag ook wat betekenen voor mensen die in plaats van naar de andere kant van de wereld kunnen reizen, elke dag moeten dealen met weinig eten, trauma's en familie die ze verloren zijn. Als jullie meer willen weten of willen doneren dit is mijn pagina: https://actforpeace.rationchallenge.org.au/fundraisers/julegeeris. Natuurlijk ga ik jullie op de hoogte houden tijdens deze week!

Oeeh bijna vergeten ik heb een aantal oppasadressen erbij, echt heel leuk met jongere kinderen dus lekker de hele dag knuffelen en spelen. Ze luisteren ook net wat beter, niet altijd en het verdient echt heel goed! De poepluiers zijn alleen net wat minder haha. Oh voor de kenners, 1 vast oppasadres is bij Marleen Veldhuis (de zwemster) met 3 kindjes: Jules, Hannah en David, hoewel deze Jules een jongen is is het bijna te toevallig om waar te zijn! Dus ik ben lekker aan het sparen voor het reizen. En daar heb ik zoooooooooveel zin in, ik zit ook al op de helft van het au pairen. Natuurlijk vind ik het wel heel erg leuk maar ik wil zo graag meer zien van dit ongelofelijk mooie en ook nog eens mega grote land. Ik ben ook steeds meer plannen aan het maken over hoe en wat ik allemaal wil zien, dus de voorpret is begonnen.

Voor nu weet ik echt even niet meer wat ik nog allemaal moet vertellen al ben ik vast alweer een hele hoop vergeten. Oh ja natuurlijk mijn nieuwe adres is 7 Lombard st 2093 Balgowlah New South Wales. Want zelfs helemaal als ik aan de andere kant van de wereld zit blijven jullie aan me denken en krijg ik zelfs post :)