Dag Manly, roze swags, sociologische inzichten en de mooiste sterren ooit!

Na dat geweldige filmpje toch weer tijd voor een blog hoor. Ik heb bedacht om deze blog in stukjes te gaan schrijven want anders vergeet ik alles natuurlijk weer.

Even denken ohja de laatste week als au pair, nou die is voorbij gevlogen kan ik jullie vertellen. Dat was eigenlijk met deze hele 6 maanden, maar dat had ik al verteld volgens mij. De nieuwe au pair kwam, Loes, een Nederlands meisje van 18 jaar oud maar ze deed me echt zo aan mijzelf denken. Ik heb haar alles uitgelegd en laten zien wat ze moest weten. Blijkbaar was dat niet zo gebruikelijk, ik werd daar hartelijk voor bedankt en was blijkbaar de eerste die dat uit zichzelf deed. Anyways, ik heb haar natuurlijk ook het uitgaansleven even goed laten zien wat resulteerde in avonden die eindigde rond een uur of 6 en vooral erg weinig slaap. Ja wat dat betreft is er nog weinig veranderd aan mij haha. Trouwens nee toch niet helemaal, ik ben nog geen een keer gevallen hier! Mama zei laatst dat het vast kwam omdat ik hier alles loop, maar ik denk dat ik toch wel wat geleerd heb na die laatste hersenschudding

Na 5 dagen samen op mijn kamer slapen met Loes ben ik naar Sacha vertrokken. Een Nederlands vriendinnetje die de eerste week dat ik daar logeerde in Byron zat. En dat was toch best wel gek hoor, van een druk huishouden naar een shared house met nog 2 huisgenoten, die het heel druk hadden, en een hond. De eerste avond wist ik ook echt even niet zo goed wat te doen. Gelukkig is dat bij mij altijd vlug over en na een nacht slaap van een uur of 12 was het eigenlijk wel echt mega genieten, zo doen waar ik zin in had. Ik heb de eerste week vooral heel veel geslapen en langs het strand gewandeld, geprobeerd Sacha's kamer netjes te houden(niet gelukt). Ook heb ik de koelkast en diepvries leeggeruimd en gepoetst. Er bleek namelijk een kakkerlakken familie te wonen en ik wilde graag dat het eten wat ik daarin stopte niet werd gestolen. Grappig, want na 4 jaar in een studentenhuis met 11 man had ik nog nooit zoiets gezien als dit. Ik heb dat dus ook maar meteen even aan mijn oud-huisgenoten doorgegeven. Ik ben trots op jullie hoor! En ja ik weet dat dat poetsen niet perse had gehoeven, maar jullie kennen mij hè.

Verder heb ik een afscheidscadeautje in elkaar geknutseld voor Bart en TIjs, na een half jaar vond ik wel dat ik ze iets moest geven ik heb dus lekker zitten knippen en plakken en kleuren. Het eindresultaat was een scrapbook met foto's. Ik wilde niet teveel moeite doen, maar ik ben erachter gekomen dat ik dat soort dingen dus niet half kan. Maar het was zeker de moeite waard!

Ik heb nog een officieel afscheid gehad omdat alles een beetje rommelig ging en ze waren er heel blij mee. Aan Marc en Irma heb ik een deegroller gegeven, die hadden ze niet dus ik gebruikte altijd wijnflessen. Gelukkig snapte ze het grapje en waren ze er heel blij mee. Bart en Tijs vroegen of als ik mijn koffer weer op kom halen ik lasagne voor ze wil maken want mijn eten mistte ze wel, verder vonden ze Loes beter, die was namelijk niet zo streng. Toen ik uitlegde dat dat misschien nog wel zou komen gaven ze me toch wel gelijk gelukkig. Toen Sacha thuis kwam na het weekje Byron schrok ze zich natuurlijk dood van al die spullen van mij die ik, dacht ik, wel heel netjes had uitgestald in een hoek van de kamer. Daar dacht zij anders over hihihi. Ik heb met Sacha vooral heeeeeeel veel lol gehad ze is namelijk net zo chaotisch als ik dus alleen al een gesprek voeren was voor omstanders een soort Chinees. Onze gesprekken gaan namelijk altijd van de hak op de tak. Beginnen we over bijvoorbeeld surfen en na 1 minuut kan dat hele gesprek alweer zijn omgeswitcht naar hoe oud een eend kan worden. Ik hoop dat ik het zo goed heb uitgelegd haha. In ieder geval heb ik echt een paar keer letterlijk op de grond gelegen van het lachen of bijna in mijn broek geplast. Sacha kreeg een nieuw huisgenootje, Tisch een echte OZ. Ik had haar al ontmoet in de week dat Sacha er nog niet was en zij is echt super gezellig. Dus omdat Evo, de mannelijke huisgenoot van Sacha niet zoveel thuis was, leek het soms gewoon een meidenhuis en dat was best gezellig voor een weekje!

Nog even een leuk verhaal over Tisch, of ja meer over mijn domheid. Ik had even iemands shampoo geleend onder de douche en die shampoo was paars maar ja dat is wel vaker dacht ik. Totdat ik mijn haar uit ging borstelen en zag dat mijn haar dus paars/roze was. Toen ik de shampoofles wat beter inspecteerde bleek dat er met grote letters op stond: not recommended for blonde hair tones. Nadat ik het daarna nog 2 keer met andere shampoo gewassen had viel de schade gelukkig mee. De shampoo was dus van Tisch die zwart haar heeft met een paarse gloed. Ik heb iedereen in dat huis dus weer lekker vermaakt met mijn stommiteiten. Blond hè...

De laatste week heb ik vooral heel veel gesurft, ik denk wel 4 keer en het ging zo goed! Dus hoe vaker je het doet hoe beter het gaat, dat wordt nog een lastig puntje als ik weer in Nederland ben... Natuurlijk ben ik het laatste weekend nog zoveel mogelijk op stap geweest, zelfs de bouncers zijn blij dat ik eindelijk even ben opgerot denk ik, ik wilde al een abbonement afsluiten op Steyne, de kroeg waar wij altijd heen gingen.

Het weer was zo lekker de laatste 2 weken, 20 graden en strakblauwe lucht met zon. Ja dan ga ik dus alleen maar naar buiten en als je dan allemaal gaat surfen, stappen, over het strand wandelen, in de zon zitten enzovoorts. Vergeet je soms even dat je gaat reizen en misschien wel je koffer moet uitzoeken, backpack in moet pakken, misschien nog spullen moet kopen... Dus dat ging ik allemaal wel doen, maar wel pas de dag van te voren natuurlijk.

Klein detail, ik had maar een uur of 4 geslapen, omdat ik dus op stap was geweest. Kortom, weer een van mijn beste ideeën ooit. Ik kwam er dus ook achter dat ik, heel slim, even was vergeten dat ik nog steeds geen toegang heb tot mijn Nederlandse bankrekening omdat ik mijn wachtwoord te vaak vergeten was. Als je dan ook zo slim bent om je telefoon helemaal te resetten, was mijn laatste redmiddel om geen nieuwe te hoeven kopen, wat wel gewerkt heeft gelukkig. Helaas betekent dat dat ik ook niet meer met de app geld kan overmaken en uiteindelijk dus voor een typische Jule situatie.

Ander klein detail, ik ben erachter gekomen dat ik dus 5 verschillende handtekeningen heb, waarom ook, nou omdat ik 1 zo saai vind en niet wist dat een handtekening zo belangrijk was. Waardoor dit allemaal net nog wat lastiger wordt, zonder handtekening die matcht doen banken namelijk niet zoveel. Kortom ik kreeg het echt een beetje warm. Uiteindelijk gaat het wel goedkomen, ik heb nog Australische Dollars en waar ik niet bij kan, kan ik ook niet uitgeven.

Nadat ik dit allemaal geregeld had en had bedacht welke kleren ik echt echt echt niet kon missen, jullie kunnen trots zijn ik heb maar 8 naveltruitjes meegenomen! Heb ik mijn backpack en mijn koffer ingepakt en nu komt het, ik heb ruimte over in mijn backpack en ik hoefde niet op mijn koffer te zitten om hem dicht te krijgen. Sacha moet misschien wel een nieuwe kast kopen voor alles wat ik haar gedoneerd heb.

Mijn koffer heb ik naar Marc en Irma gebracht, daar heb ik Bart en Tijs nog een dikke knuffel gegeven. De laatste avond heb ik heel gezellig met Sacha gegeten in Steyne en daarna een paar biertjes gedronken met Nina, Jessi (zij gaan mee op reis), Loes en Sacha en vooral heeeeeel veel gelachen! En nu zit ik veilig in het vliegtuig mét extra beenruimte (yes!). Inchecken enzo ging natuurlijk ook niet vanzelf, omdat ik even was vergeten dat ergens onderin mijn tas nog een mini busje deo zat oh en mijn backpack wilde niet inchecken, lag achteraf aan het apparaat natuurlijk.. Of gewoon omdat mijn backpack te licht was, 11 kg dames en heren ik viel bijna om van verbazing. Heb ik toch iets geleerd in dit half jaartje! Jeeeeeeeej nu ben ik echt een backpacker ik heb er heel veel zin in en ik gok dat ik jullie weer heel veel verhalen te vertellen heb :). Next stop: Alice Springs over 2 uur, blijkbaar is het daar een uurtje vroeger, wat ben ik toch weer perfect voorbereid haha.

Ik zit nu in de bus, vanaf vandaag doe ik namelijk een outbacktour van 6 dagen. Dus heb ik weer even tijd om te schrijven en dat is alweer nodig want.... IK HEB EINDELIJK EEN KANGAROO GEZIEN!!! En niet een maar zelfs een met een baby die in de buidel ging kruipen en daarna nog een paar. We gingen in Alice Springs natuurlijk meteen de tourist uithangen dus we klommen rotsen op en toen hupste ze daar opeens. En ik sprong dus bijna net zo hoog als die kangaroos de lucht in en begon heel zachtjes aan Nina en Jessi duidelijk te maken wat ik zag. Het zag eruit zoals ik dat normaal zou doen wanneer ik kijk, kijk, kijk, kijk!! Zou zeggen maar dan zonder geluid en dus wel enthousiast wijzend. Dat was wel echt een heel gaaf begin van deze reis moet ik zeggen. Het ziet er hier echt uit als the red center. Rode rotsen vooral en mega uitgestrekt, niet echt een woestijn maar de planten die er zijn, zijn bruin en dor. Het is hier trouwens ook echt een stuk kouder, ik heb gisteren mijn neus een beetje verbrand overdag en het was een graad of 17 maar 's nachts brrrr het was 1 graden
Ik heb dus gisteren op het laatste moment een windjack gekocht want die had ik helemaal niet en ik wil niet bevriezen in de outback.

Ook de bevolking hier is heel anders. Als je in Sydney en Manly rondloopt zie je overal sportkleding en iedereen is op en top fit of bezig om dat te worden. Echt waar jongens jullie zouden je ogen uitkijken zoveel strakke body's. Meteen toen ik hier kwam viel me op dat mensen er hier wat 'normaler' bijlopen. Wat Nederlandser, doe gewoon normaal, dan doe je al gek genoeg. Verder zijn er heel veel aboriginals en daar schrok ik echt van. Ze hangen in groepjes rond en ze zagen er allemaal heel slecht uit. Er hing ook een niet zo'n fijne geur om ze heen met een alcoholische ondertoon. Dit benadrukt dus echt de positie die aboriginals hier hebben, echt belachelijk! Als ik dit soort dingen dan observeer begint het wel echt te kriebelen in mijn sociologische gedeelte van mijn hersenen, want dan vraag ik me af waarom dit anno 2016 nog steeds zo is. Australiërs schetsen namelijk een beeld dat het iets van lang geleden is. En hoe dit dan doorbroken kan worden zou ik ook graag willen weten, maar ach er zijn vast veel sociologen die daar hun hoofd over hebben gebroken.

En ja hoor ik heb al geen bereik meer, dat krijg je in de outback. Ook wel even lekker rustig zonder telefoon en mijn blog schrijf ik in een soort Word dus geen internet nodig. De outbacktour begon rond kwart voor 7 dus dat betekende half 6 opstaan douchen al mijn spullen inpakken en juist ja dat zorgt voor stress.. Uiteindelijk hadden we tijd over omdat we pas wat later op werden gepikt. Toen zijn we naar Kings Canyon gaan rijden al snel veranderde het landschap naar rood zand met groene grassen struiken en soms een boom. De lucht strakblauw en wauw dat is zo mooi! Eens in het half uur kwamen we een andere auto of vrachtwagen tegen en de chauffeurs groeten elkaar altijd. Verder zie je af en toe budgies, kleine felgroene vogeltjes, kamelen, wilde paarden dus ik zat met mijn neus tegen het raam geplakt. Terwijl de hele bus lag te slapen. Natuurlijk hadden we onderweg een paar stops onder andere om hout te verzamelen voor bushtv, dat is dus een kampvuur. En niet overal zijn wc's dus ik heb ook een beetje DNA achter gelaten onderweg hihi.

Na een halve dag rijden waren we op ons kamp, dat bestond uit een gebouwtje met daarin een wasbak, koelkast, vriezer en een tafel. We hebben daar heerlijk geluncht met salades, boterhammen met kip en sla, tomaat, kaas, mayonnaise. En dat was wel nodig want we gingen daarna een wandeltocht doen van 6 uur in Kings Canyon. Kings Canyon is een gebergte hierin bevindt zich Kings Crack, Kings Creek, the garden of Eden en ik vergeet vast nog van alles maar dat weet Google ook. Het was echt een hele gave wandeling, een flinke klim wel. Maar dat ben ik gelukkig wel gewend door alle wandelingen in de Pyreneeën, Ardennen en dan vooral offroad hè pap!

Op een gegeven moment was ik dus ook een soort van surrogaat gids, ik liep voorop en kreeg dus ook voortdurend te horen stop je gaat te snel haha. Ik heb heeeel veel foto's gemaakt, maar vastleggen hoe mooi het echt was is toch lastig hoor. Zoveel kleurverschillen dat het wel schilderijen leken. Allerlei fossielen van duizenden jaren oud en de mooiste planten en bloemen. Kingston Canyon is ontstaan door zand dat verplaatst is door de wind, zich is gaan ophopen en massief is geworden door de jaren heen. Het is dus geen massief steen maar eigenlijk zand, hier door fungeert het als een soort spons door regenbuien wordt er water opgeslagen en hier door is er genoeg voeding voor al die mooie planten en bloemen. Laatste feitje, voor de aboriginals stonden alle losse bergen voor al hun voorouders. Het is dus eigenlijk ook een hele spirituele plaats. En wanneer je daar dan staat en kijkt naar al die prachtige natuur met die verhalen erbij dan begrijp je dat meteen!

Na deze prachtige wandeling zijn we terug naar het kamp gegaan voor een echte barbie (barbeque in OZ slang). Grappig, want we waren met een behoorlijk grote groep, 20 man, en na zo'n dag zie je dat de groepjes een beetje doorbroken worden en iedereen gaat mixen. Na de barbie met steak en worstjes was het tijd voor de bush tv. Die was niet eens nodig geweest, de lucht was meer dan genoeg. Ik heb nog nooit zoveel sterren.gezien, zelfs niet in Frankrijk waar het al heel donker kan zijn. Ik zag de melkwegstelsels en ik heb ook wel 10 vallende sterren gezien. En nu komt het we hebben geslapen onder deze prachtige sterrenhemel. Dat is iedereens droom, die lichtgevende opplaksterren voor op het plafond bestaan niet voor niets. We sliepen in swags dat zijn een soort zakken met een matrasje erin van canvas. Hierin stop je dan je slaapzak en met een flap aan de bovenkant kun je jezelf helemaal afsluiten tegen de wind en de beesten. En ik had een rozeee :D

Natuurlijk had ik er even niet over na gedacht dat ik beter eerst mn bedje kon maken en dan kon tandenpoetsen enzo dusss uiteindelijk kostte het me een kwartier, om eerst mijn slaapzakrits te repareren en lekker klunzend mijn bedje te maken. Iedereen lag natuurlijk al, jaa zelfs onder de sterren ben ik langzaam. Maar als je dan eenmaal ligt en al die sterren ziet, onbeschrijfelijk! Ik heb denk ik nog wel een kwartier liggen staren naar de lucht voordat ik mijn flap dicht deed. En heeeeel veel wensen gedaan, ik vertel lekker niet wat, dan werkt het niet. Helaas heb ik niet zo heel goed geslapen, er was namelijk een snurkconcert en ik ben wel wat gewend maar dan besef je des te meer dat iedereen al slaapt en is in slaap vallen nog lastiger. Het waaide verder heel hard waardoor mijn flap elke keer open waaide en ik wanneer ik in slaap viel elke keer wakker schrok.

Na een kort nachtje slaap en alles opgeruimd te hebben, we kregen nog op ons flikker omdat we sochtends gingen douchen :). Gingen we op weg naar uluru. Onder het genot van reggae van mijn telefoon, niemand durfde muziek op te zetten maar ik lekker wel! Onderweg kwamen we mount conor tegen, deze ziet eruit als uluru maar wordt ook wel fooluru genoemd, want dat is het dus niet. Eenmaal daar aangekomen zijn we naar Kata Tjuta gegaan dit is een berg in dezelfde kleur als Uluru maar dan groter en in een andere vorm. We hebben daar een wandeling van 7.3 km gemaakt waarvan veel omhoog en klimmen was en natuurlijk ook weer naar beneden. Het was weer strakblauwe lucht en een graad of 20 dus dat was heerlijk Dit gebergte is ook eigendom van de aborigionals trouwens. Het was zo mooi om al die kleurschakeringen te zien die de zon veroorzaakt ik zal wat foto's toevoegen.

Na weer een kort nachtje onder de sterren zonder veel wind gelukkig ging de wekker om een uur of 5, want we gingen naar de sunrise kijken en wel bij Uluru. Ik kan je vertellen dat was heeeeeel koud en ik heb nog nooit zoveeel toeristen met camera's gezien. Maar het was bijna magisch, hoe het langzaam opkomen van de zon bijna een soort magische glans geeft aan zo'n gigantisch natuurlijk verschijnsel is eigenlijk maar moeilijk vast te leggen. Het enige nadeel was dat ik echt mijn voeten niet meer kon voelen van de kou.

Na de zonsopgang zijn we rond Uluru gelopen. Je kunt er ook op, maar voor de aboriginals is Uluru een heiligdom. In de berg is van alles te zien wat symbool staat voor verhalen over belangrijke figuren voor hen. Het mooie is dat deze verhalen niet worden opgeschreven, maar van generatie op generatie worden doorverteld. Anyways, natuurlijk hebben wij Uluru dus niet beklommen uit respect voor de aboriginals, het kan vergeleken worden met als mensen over graven op een kerkhof gaan lopen. Maar man wat is dat een speciale berg, ik heb niet van alles foto's, want ook van sommige plekken mogen geen foto's gemaakt worden, omdat het heilige plekken zijn. Toch altijd achterlijk om te zien dat veel mensen naast een bord met geen foto's please out of respect staan en vrolijk foto's staan te maken.

Het was een wandeling van 8 km om de berg heen en doordat het weer strakblauwe lucht was was dit weer ongelofelijk mooi! Onderweg stonden bordjes met daarop verhalen over voorouders met hierin wijze lessen, een beetje vergelijkbaar met de bijbel zegmaar. Na deze wandeling hebben we een wandeling gemaakt met onze gids weer en hij vertelde hierin nog wat meer over de geschiedenis van de aboriginals. Verder hebben we ook muurschilderingen gezien, deze werden gebruikt om kinderen te leren jagen en verzamelen, als een soort schoolbord. Natuurlijk ook over de dieren zoals de emu, kangaroo, dingo enzovoorts. En dat vind ik allemaal heel interessant, dus ik was ook blij dat we daarna naar het cultureel centrum gingen waar nog veel meer informatie te vinden was.

De aboriginals zijn eigenlijk een nomadenvolk, ze leven in de natuur en hun denkwijze is dat ze gebruiken wat de natuur niet nodig meer heeft of wat de natuur hun geeft en in ruil daarvoor houden ze de natuur gezond. Dit betekende dat ze niet op een plek leefde maar meer rondtrokken om de natuur niet uit te putten. Verder gebruikten ze vooral vruchten die al van bomen waren gevallen bijvoorbeeld zodat ze niet onnodig vruchten van planten afnamen. Ze leefden dus altijd heel gezond en bewust, totdat de Europeanen kwamen, deze brachten suiker en alcohol mee. De aboriginals waren daar in al die jaren nog nooit mee in aanraking gekomen waardoor hun lichaam daar niet gewend aan was en nog triester hedendaags nog steeds niet is. 2 van de 3 aboriginals nu heeft diabetes, in al ons eten tegenwoordig zit heel veel suiker, als je lichaam daar biologisch gezien niet tegen kan heb je dus echt een groot probleem. In plaats van nieuwe dingen te leren van de aboriginals werden ze gevangen genomen of in ieder geval heel slecht behandeld in hun eigen land. Uiteindelijk was Uluru ook niet meer van hen maar van de Australian government toen kreeg het de naam Ayers Rock. Het was toen meer een attractie dan een natuurgebied en in die tijd werd het uitgebuit puur voor het geld. Na veel strijd is Uluru nu weer van de aboriginals en hebben zij samen met andere rangers ook de zorg weer op zich genomen. Hier door ziet niet alleen Uluru maar ook Kata Tjuta en alle natuur eromheen er prachtig uit.

Wat zo lastig is vind ik is dat echt half Australië denkt dat aboriginals echt niets waard zijn, Dit komt omdat bijvoorbeeld in Sydney je ze wel ziet, ze spelen op hun didgeridoo en proberen zo wat geld te verdienen waar ze dan vervolgens drank van kopen, de meeste aboriginals zien er erg slecht uit en hebben ook wel echt een drankprobleem helaas. Het hele probleem is dat de meeste mensen totaal niet doorhebben dat eigenlijk de aboriginals zelf daar weinig aan kunnen doen. Ze waren gewend om in groepen te leven en hun taak was voor de natuur zorgen, jagen, hun kinderen hetzelfde leren en alle mooie verhalen doorgeven zodat hun cultuur blijft leven. Wanneer dit dan opeens van je word afgenomen en je dan vervolgens ook nog gevangen wordt genomen, dan moet je opeens wat anders gaan doen. Ik denk dat veel van deze mensen hun hele leven hebben gevochten en misschien wel nog steeds vechten voor hun cultuur. Wanneer daar geen gehoor aan wordt gegeven en je als het ware een immigrant wordt in je eigen land is verslaving nog niet eens zo'n rare uitweg. Verder denk ik ook dat er veel aboriginals zijn die echt wel willen werken, maar dat er veel vooroordelen zijn waardoor het niet zo makkelijk voor ze is. Terwijl wanneer de Europeanen zo lang geleden waren gaan samen werken met de aboriginals Australie er waarschijnlijk better had uitgezien en ze visa versa dingen hadden kunnen uitwisselen. Nou dat was weer even mijn sociologische view, een ding is zeker ik blijf het erg interessant vinden toch een goede studie uitgekozen.

Na dit bezoek aan Uluru hadden we een middag vrij en 's avonds zijn we naar de zonsondergang gaan kijken bij Uluru. En wauw wat was dat ook weer mooi. Misschien net wat specialer na al die verhalen, ik snap wel waarom het een heilige plek is. Het is ook bijna te mooi om waar te zijn zeker met het licht van de ondergaande zon erop. Trouwens een leuk feitje, Uluru is eigenlijk grijs, maar door een proces wat vergeleken kan worden met roesten heeft de buitenkant deze hele speciale rood oranje kleur. Ach grijs was misschien ook wel cool geweest, oranje steekt net wat beter af tegen die strakblauwe luchten hier. Na de zonsondergang heb ik Nina's haar geknipt!! Ik ben nog steeds blij dat ze me vertrouwde maar daar had ze alle recht toe want het is hartstikke goed gelukt! Iedereen stond ervan te kijken, dus ik heb ze even een poepje laten ruiken. Na weer een avondje bushtv ben ik toen maar weer in mijn swag gekropen en heb ik weer mega liggen genieten van al die prachtige sterren in de lucht, jammer dat het zo koud was want echt geslapen heb ik niet maar ach om 4 uur ging de wekker toch, want we gaan weer naar de volgende bestemming: coober pedy.

Erg grappig, want ik ben nu dus als enige wakker terwijl de hele bus ligt te slapen. Logisch want het is 6am, ik wil alleen al deze mooie verhalen en ervaringen niet vergeten en aangezien we wel 8 uur in de bus zitten komt dat slapen wel goed. Ik ben voor het eerst in de minderheid als dutchie, ik ben dus met Nina en Jessi zij zijn beide Duits, dan zijn er 3 meisjes uit Oostenrijk, 2 uit Zwitserland , 1 jongen uit Noorwegen en 1 uit Denemarken, 1 Frans meisje, 1 Engelse en de rest is allemaal Aziatisch. Er wordt dus best wel veel Duits gesproken, gelukkig kan ik dat goed verstaan maar niet echt praten, zeker niet met die vreemde accenten. Dus ik leer ze gewoon Nederlands. Zo zei iedereen net Slaap lekker en zeggen steeds meer mensen doei. Dus jongens ik doe mijn best hier!

Ik zit weer in de bus we rijden richting de zonsopgang dus de lucht is rood, oranje, geel, wit zelfs een beetje groen en roze en blauw aan de andere kant. Zo ongelofelijk mooi dat al die kleuren zo door de zon worden gecreëerd! Ik maak er elke keer foto's van maar eigenlijk is het helemaal niet vast te leggen. We waren dus in Coober pedy, ik ben lekker voorbereid dus wat daar dan is wist ik natuurlijk niet. In ieder geval ben ik van the northern territory naar the southern territory gegaan. Dat kennen jullie allemaal wel van dat spel waar je elkaars landen moet veroveren. Ik weet de naam even niet meer, lekker bezig Jule.

Coober pedy is het mijndorp van Australië en wat vinden ze in die mijnen: opal. Dat is ontstaan door zand wat door allerlei weersinvloeden uiteindelijk Opal geworden is en in dit gebied dus overal in de grond zit. Je kunt er heel rijk van worden als je dus goed bent in je werk. In Cooper pedy leven de meeste mensen ondergronds, het is namelijk een woestijn wat betekent dat het in de zomer heel heet is en in de winter snachts vooral heel koud. Wanneer je onder de grond woont is het standaard 20 graden dus dat is perfect. Bovendien is zo'n huis heel handig, nieuwe boekenplank nodig of een inbouwkast dan pak je gewoon een pikhouweel en begin je dat te creëren in de wand. Dit weet ik natuurlijk niet allemaal zomaar, we zijn naar het Opal en mijnmuseum geweest. Daar heb ik ook gezien hoe zo'n opal nu geslepen wordt. Grappig is dat de opal op een stokje geplakt word anders gaan je vingers eraf en dat stokje heet dop, lekker Nederlands. Ik vond het heel Amerikaans dat kleine dorpje. Een grote weg met daar naast kleine winkeltjes en verder heel uitgestrekt.

's Avonds hebben we pizza gegeten waar ik nu nog steeds vol van zit, ja ik eet dan te veel als het zo lekker is. En na de pizza zijn we naar een Kangaroo opvang geweest, want Kangaroos hier zijn als duiven in Nederland. Op sommige plekken zijn ze overal en zijn ze alleen maar irritant. Gisteren zag ik de eerste aangereden kangaroo op de weg liggen, zo zielig! We hebben de kangaroos gevoerd en er was zelfs een baby. We moesten wel uitkijken want ze boxen dus echt. Er hing zelfs een boxbal in hun verblijf haha.

Hierna hebben we iets heel speciaals gedaan. Er was een Aziatische jongen die al een paar dagen een show met ons wilde doen. Hij is niet zo heel goed te verstaan in zijn Engels dus we waren erg benieuwd. Uiteindelijk kreeg iedereen een koperen buisje in zijn hand en moesten we in een kring gaan staan. Hij was de dirigent en iedereen moest dus op zijn teken het buisje laten vallen. En zo ontstond er dus echt een liedje, heel cool want dat had hij dus speciaal voorbereid. Na een paar wijntjes en een in slaap vallende reisleider hebben we ook onder de grond geslapen in stapelbedden en dat was toch echt wel even lekker na die 3 nachten buiten. Ik mistte wel echt de sterren. Maar iedereen heeft geslapen als een roosje. Helpt alleen helemaal niets want iedereen om mij heen ligt nu alweer te slapen, saaaaai.

Na weer een dag die bestond uit vooral heel veel rijden. En foto's maken van slapende mensen omdat ik natuurlijk weer wakker was. Wel erg leuk om alles met een bus te doen want je ziet het landschap veranderen. Dat heb je niet in een vliegtuig. Het landschap veranderde van zandvlaktes met heuvels van de mijnen naar veel groen en hoge bomen en struiken naar lage begroeiing dus gras en af en toe een struik. Natuurlijk moest ik ook opeens zo nodig naar de wc dat het gewoon pijn deed, toen we net aangekomen waren in het lage begroeiing gebied. Toen ik dus de reisleider Mark vroeg: kunnen we stoppen, want ik moet naar de wc zei hij ja wanneer we bij het bos zijn. Nou ik kan je vertellen dat bos dat was in geen velde of wegen te bekennen. Dus ik zei nog een keer stop maar bij een bosje. Toen bleek dat ik niet de enige was die moest plassen. Hij stopte recht achter een dode kangaroo, zo zielig. Maar ik wist niet hoe snel ik bij dat bosje kon komen want het was bijna te laat..

Na een paar stops met prachtige uitzichten en een lunch in Port Augusta, waar ik lamsvlees heb gebakken op de barbie en waar dus ook weer zee was :) Kwamen we aan in Stony Creek Bush caravan camp. Het is hier trouwens een stuk warmer weer ik denk wel boven de 20. Ik was een beetje teleurgesteld want we gingen dus niet meer slapen in onze Swags. Dat was wel koud, maar ik hou van die mooie sterrenhemel. Gelukkig ga ik die nog veel vaker zien met alles wat ik nog ga doen. Nadat Nina, Jessi en ik een heerlijk VBtje (bier) op hadden, hebben we verder met de hele groep wijntjes gedronken totdat iedereen weer super moe was en dus weer lekker ging slapen. Vannochtend zijn we naar Alligator Gorge gweest, waar heeeeeeeeeeeel veel kangaroos net wakker werden dus ik heb er weer veel gezien zelfs met baby's in hun buidel. Zo lief! Alligator gorge was een bos met watervalletjes dus we hebben over stenen gehopt en ja hoor ik heb mijn voeten droog gehouden terwijl ik vanmorgen en gister al 2 keer bijna over een stoel ben gedonderd haha, lekker onhandig.

Na een mooie wandeling zitten we nu weer in de bus. Straks hebben we nog een wijnproeverij. En dan is het alweer klaar, het was echt zo gaaf en ik heb zoveel mooie dingen gezien die gewoon allemaal door de natuur worden gecreëerd. Ik kijk er wel heel erg naar uit om de komende paar dagen mijn eigen ding te doen. Blijkbaar is het voor sommige mensen namelijk lastig om te bedenken dat niet iedereen Duits kan praten en als je dan met 6 op een kamer ligt en als enige niet mee kan praten dan is dat niet altijd leuk.. En natuurlijk zijn het ook altijd dezelfde die dingen doen, dus helpen koken, helpen sjouwen enzovoorts terwijl de rest een beetje staat te gapen van oh nouja ik wacht wel.. Ik denk dat dat er een beetje bij hoort en al dat prachtigs wat ik heb gezien en gedaan kan daar niet tegenop!!