En het is zo ver....

Nou daar ga ik dan helemaal alleen op naar de andere kant van de wereld. Iedereen vraagt zich al weken af of ik het eng vind, wie en wat ik het meest ga missen en of het allemaal wel goed komt. Eng vind ik het nog steeds zeker niet! De rest zijn vragen waar ik later allemaal antwoord op ga geven, want dat weet ik nu allemaal echt nog niet. Vandaag heb ik dus echt afscheid genomen. Dat was natuurlijk wel even lastig zo je ouders en vrienden/huisgenoten achterlaten, sommige in tranen. Maar het voelde en voelt nog steeds echt heel goed! Natuurlijk had ik meteen mijn eerste blonde actie al. Ik liet mijn paspoort bijna in het apparaat zitten die deze moest scannen hihi. Beginnersfoutje laten we het maar noemen. De eerste reis is goed gegaan dat was de langste vlucht, 13 uur namelijk! Ik had heel veel geluk want ik had een hele bank, 3 stoelen, voor mij alleen! Dit betekent dat ik een soort van stoelendans heb gedaan en ook heerlijk heb kunnen slapen. Al denk ik niet dat ik echt diep geslapen heb. Dus ik heb ook veel film gekeken op mijn eigen scherm(die had ik dus ook 3!), uit het raampje gekeken naar de mooie luchten en een beetje dingen op geschreven. Ik zit nu op Jakarta op het vliegveld in een speciale terminal van de vliegmaatschappij waar ik mee vlieg. Heel luxe maar ze vonden het zielig dat ik zo lang moest wachten! Het was een klus om te vinden waar ik precies heen moest maar gelukkig was er een mevrouw die mij daar erg bij heeft geholpen. Ik ben één van de weinige blonde meisjes die aanwezig is op het vliegveld en dat trekt natuurlijk erg veel bekijks. Mensen vragen ook echt waar ik dan wel niet vandaan kom en wat ik hier alleen doe. Ja dan voel je je toch wel een beetje gek hoor. Ik heb hier wel een heel lekker écht indonesisch maaltje op, wat ik gegeten heb weet ik niet zo goed maar het was lekker! Oja het is hier echt heel warm 37 graden en super vochtig. Nou uiteindelijk had ik in het vliegtuig van Jakarta naar Bali weer geluk want ik had extra beenruimte, dat was ook maar 2 uurtjes vliegen dus ik heb lekker liggen slapen. Daarna heb ik op bali heeeel lang zitten wachten maar wel met een leuke serie op mijn laptop dus dat scheelde weer een beetje. Ook nog een Nederlands meisje ontmoet die al heel veel rond had gereisd en super bruin zag. Toen had ik bijna weer heel veel geluk want er zat weer niemand naast mij en dat vliegtuig was te vergelijken met Ryanair. Helaas mijn geluk was een beetje op want toen het vliegtuig moest wachten op documenten ging iedereen opeens verplaatsen en was ik mijn plekje kwijt. Nou na 6 lange uren kwam ik aan in Sydney, het was mega druk bij de douane met allemaal Aziaten, jaja die zijn overal haha. Uiteindelijk kwam ik heeeeel soepel door de douane en toen ik uit de uitgang liep stond daar het gezinnetje te wachten zelfs met een bordje welkom Jule heel erg lief. Toen zijn we naar huis gereden en hebben we heel veel gekletst ook met de jongens. Vooral over dingen als wat is je lievelingssport en kan jij tennis op de Wii heel schattig. Ze praten een beetje Australisch en Nederlands door elkaar en ik moet ze dus Nederlands laten spreken. Ik heb met mijn voeten in de zee gestaan op manly beach, de stroming is zo veel krachtiger dat voel je meteen. En het is hier zo ongelofelijk moooi :o. Verder hebben we boodschappen gedaan want zij kwamen ook pas net terug uit Bali. Daar werd ik al heel vlug doodgeknuffeld door Bart en Tijs. Ik moest ook elke keer tussen ze in zitten dus ik word meteen gewaardeerd. De supermarkten hier zijn zooo veel uitgebreider en er zijn zo veel verse dingen ongelofelijk. Uiteindelijk hebben we lekker gebbqt en heb ik Sam, de au pair die er nu zit ontmoet. Met haar ga ik deze week ook veel leuke dingen doen en ze is echt heel leuk! Zij blijft hier trouwens wonen nu ze klaar is ze wil hier dus niet meer weg. Maar goed dat ik nog een master moet doen hè jongens hihi. Ik heb daarna herderlijk geslapen en nu ga ik maar eens even douchen want ik heb weer zin om nieuwe dingen te zien. Met de jetlag valt het tot nu wel mee trouwens dat is wel heel fijn. Foto's komen nog bij dit verhaal en ik zal het volgende verhaal íets minder lang proberen te maken haha.